Waarom basisveiligheid zo belangrijk is (deel 1)
Lange tijd heb ik in mijn leven vooral vanuit mijn hoofd geleefd en was ik niet voldoende afgestemd op mijn lichaam. Allereerst omdat dit het voorbeeld is geweest wat ik heb gekregen vanuit mijn jeugd. Mijn ouders hadden dit weer hadden geleerd van hun ouders en zij van de generaties daarvoor. Allemaal omdat dit ook ergens nodig is geweest. Het heeft me handvatten gegeven om te kunnen functioneren en een leven op te bouwen. En vooral om te ervaren wat ik wel en niet fijn vind, zodat ik mezelf kon ontdekken, want ik had geen idee wie ik was.
In de eerste 7 jaar van je leven neem je het gedrag en de overtuigingen over van diegene die het dichts bij je staan. Als baby reik je uit naar je moeder om zorg, koestering en voeding te krijgen. En bovenal veiligheid. Als je moeder in staat is om je dit te geven, dan ontwikkelt zich vertrouwen bij een kind, dat wanneer het iets nodig heeft, het dit ook krijgt. Zo leer je dat het leven je draagt. Als dit door omstandigheden niet of niet voldoende gebeurt, dan ga je manieren vinden om te kunnen overleven en creëer je beschermingsmechanismen. Bijvoorbeeld dat je je conformeert aan anderen, zodat je lief gevonden. Of om juist heel dwingend naar anderen te worden om te krijgen wat je nodig hebt. Dit gebeurt omdat je bent gaan geloven dat als je gewoon jezelf bent, je niet krijgt wat je wilt, maar dat je er iets anders voor moet zijn of doen. Zo ontstaan overtuigingen.
In mijn geval ontstond mijn eerste beschermmechanisme vlak na mijn geboorte. Ik ben een aantal weken te vroeg geboren en werd direct in een couveuse werd gelegd ver weg van mijn ouders. Ik heb hierdoor de hechting voor een groot deel gemist die natuurlijk ontstaat wanneer je moeder je vasthoudt na de geboorte. Dit zorgde bij mij op jonge leeftijd al voor (basis)onveiligheid in mijn lichaam en in het leven. Hierdoor ga je van leven naar overleven en heb je beschermmechanismen nodig om te kunnen functioneren.
Beschermmechanismen kunnen je ook veel brengen. Door mijn doorzettingsvermogen, harde werken en sterke wil heb ik meerdere studies kunnen voltooien en verschillende intensieve banen kunnen ervaren. Tot aan mijn eerste burn-out, waarin ik me langzaam ging beseffen dat leven in een voor mij te hoog tempo en moeten voldoen aan een beeld wat ik niet was, me niet dat bracht, waar ik naar verlangde. Ergens van binnen voelde ik ook dat leven op deze manier niet de bedoeling was, dat het ook anders moest kunnen. Maar hoe dan? En waar begin je dan?
Wat versta ik onder basisveiligheid?
Basisveiligheid heeft te maken met in hoeverre het veilig voor je voelt om helemaal jezelf te zijn, voor jezelf, voor de ander en in de wereld. Als je het idee hebt dat je iemand anders moet zijn, dan je bent, bijvoorbeeld dat er alleen van je wordt gehouden als je mooi, slim of succesvol bent of omdat je altijd sterk moet zijn, ontstaat er een conflict in jou wat stress gaat veroorzaken. Ook zet je de energie in je lichaam vast, wat allerlei mentale en fysieke klachten kan geven. Het gaat om het (weer) helemaal omarmen van jezelf met alles erop en eraan. En vertrouwen voelen in jezelf zoals je bent, in je lichaam en in het leven.
Als we nare en/of traumatische ervaringen hebben meegemaakt, dan vinden we het vaak lastig om de pijnlijke emoties, zoals angst, verdriet, boosheid, afwijzing te voelen. Als we deze emoties niet durven voelen en ze niet laten stromen in ons lichaam, worden ze vastgezet in ons buikgebied. Daar blijven ze zitten en gaan niet weg. Op een gegeven moment willen deze emoties aandacht en gaan hierom steeds duidelijker vragen. Als we deze emoties nog steeds niet willen voelen, gaan we hoger in ons lichaam leven, in ons hoofd en we kunnen zelfs voor een deel uit ons lichaam gaan. Hierdoor raken we het contact met de basis in onze buik kwijt en daarmee ook het contact met onze intuïtie. Waardoor we steeds minder vanuit vertrouwen gaan leven en steeds meer vanuit angst en controle. Dit heeft grote gevolgen voor je innerlijke rust, je mentale en fysieke gezondheid, je levenslust en levensenergie en word je afhankelijk van het op een of andere manier verkrijgen van veiligheid vanuit de buitenwereld.
In mijn praktijk krijg ik veel cliënten die niet of nauwelijks in hun basis zitten. Waar het vaak om gaat is dat ze zich door iets in hun leven bedreigd voelen. Dit kan een persoon zijn of een situatie of door het leven zelf. Deze persoon of situatie raakt iets in hunzelf en dit geeft vaak een emotie die niet prettig voelt, zoals angst, boosheid of machteloosheid. Ze willen deze emotie niet voelen, dus proberen ze deze weg te stoppen of iets te zoeken wat ervoor zorgt dat ze de emotie minder hoeven te ervaren. Een andere manier is om te proberen de persoon of de situatie te veranderen, zodat het stuk in hunzelf niet meer wordt geraakt. Dit alles kost veel energie en tijd en het geraakte stuk inclusief emotie blijven gewoon in het lichaam zitten en kunnen weer opnieuw geraakt worden.
Wat maakt basisveiligheid zo belangrijk?
Waar het voor mij om gaat is dat mijn cliënt weer mag ervaren dat de persoon of situatie weer veilig is, door het geraakte stuk in zichzelf te durven voelen en te helen. Zodat je weer in je lijf, in je bekken kunt zakken en weer contact kan maken met je basis. Door te voelen wat er daar is vastgezet kun je helen, je essentie energie voelen en je levensenergie weer laten stromen. Belangrijk is dat je je innerlijke stem weer kunt horen en voelen, je prachtige kompas wat je door alle fasen van je leven leidt, zodat je altijd kunt voelen wat voor jou de beste keuze is. Vanuit je basis leven zorgt ervoor dat je weer in je kracht staat en dat het geven en ontvangen van energie in balans is.
Ik ben zelf bezig met een prachtige en heftige reis in mezelf, waarin ik steeds dieper aan het zakken ben naar mijn bekken en er meer en meer vertrouwen is in mijn lijf in plaats van angst. Ik heb veel angst gekend in mijn leven en had weinig vertrouwen. Ik was altijd alert en onrustig, omdat ik onbewust ervaarde dat ik snel moest kunnen reageren op zaken die van buitenaf naar me toe kwamen. Ik voelde me een speelbal van het leven en elke dag was ik alleen maar bezig met taken afwerken en brandjes blussen. Ik merkte dat ik altijd hoog in mijn lichaam zat, waardoor ik oppervlakkig ademhaalde en vooral in mijn hoofd was. Daardoor had ik vaak last van mijn achterhoofd, nek en schouderbladen. Ik zat vast in een routine en had niet het vertrouwen en de energie om deze routine te veranderen. Ik voelde weinig verbinding met mijn intuïtie, met het universum, met het geheel, waardoor ik me ook heel eenzaam kon voelen ook al was ik samen met mijn toenmalige partner of met vrienden. Ik voelde me afgescheiden van alles en had geen idee wie ik zelf was en wat ik wilde, wat ik hier kwam doen. Dit voelde niet als leven, maar als overleven. Ik mocht mijn eigen geluk en behoeften op de eerste plaats gaan zetten en gaan samenwerken met mijn lichaam. Gaan creëren vanuit vertrouwen in plaats van vanuit angst en controle.
Wat merk je als je vanuit je basis leeft?
Wat ik zelf heb gemerkt en wat ik ook bij cliënten zie, is dat ze veel meer zin krijgen in het leven. Het leven wordt iets magisch in plaats van iets bedreigends of serieus. Ze hebben meer energie en voelen zich weer veilig om nieuwe dingen te proberen en om nieuwe plekken te onderzoeken. Ze laten zich leiden door hun innerlijke stem en vertrouwen dat hun intuïtie en het leven het beste met hun voorheeft. Een belangrijke verandering is om de controle los te durven laten en je leven te laten ontvouwen. Je hoofd wil precies weten wat je doelen zijn en hoe je daar komt en wanneer. Je intuïtie vraagt je om dat los te laten en vanuit ruimte en een gevoel van binnenuit een eerste stap te zetten, en erop vertrouwen dat zich daarna een volgende stap aandient. Hierdoor kom je op plekken en in situaties die matchen met je verlangens dan wanneer je je hoofd had gevolgd. Je ervaart dat je je durft over te geven aan het leven zelf, aan het onbekende, omdat je kunt voelen dat het onbekende niet iets bedreigends is, maar dat het een voedingsbodem is voor je creativiteit om nieuwe verlangens te creëren.
Doordat je meer in je lijf zakt en aanwezig bent, ga je meer stevigheid ervaren. Je staat krachtiger in de wereld, omdat je meer verbinding ervaart met je zelf, met je ziel. Je ervaart dat het universum het beste met je voorheeft en niet iets dreigends is wat als een zwaard van Damocles boven je hoofd hangt. Hierdoor ga je steeds minder vanuit stress leven en meer vanuit rust en vertrouwen, waardoor je immuunsysteem haar werk steeds beter kan doen en je je steeds gezonder gaat voelen. Je brein- en hartgolven reguleren meer en meer, omdat je vanuit vertrouwen veel minder stress ervaart, dan wanneer je het leven bekijkt vanuit angst en zorg. Je zet jezelf steeds meer op de eerste plaats uit liefde voor jezelf en je trekt daardoor mensen aan die beter met je matchen, die je inspireren en het beste in je naar boven halen in plaats van oordelen. Je wilt zelf ook steeds minder oordelen, omdat je beseft dat alles in het leven een spiegel is van je innerlijk zelf. En dat mensen en situatie je ‘spiegelen’ wat erin jezelf nog gezien wil worden. Je voelt je steeds minder een slachtoffer van het leven, je ervaart juist dat je de creator ervan bent. Het voelt steeds duidelijker waarom je hier bent en wat je vanuit plezier en passie wilt bijdragen. Zo kan er duurzaam succes ontstaan. Ook ben je meer gefocust op overvloed aan hulp, steun, liefde, geld, waardoor schaarste en beperking tot het verleden gaan behoren.
Dit klinkt allemaal natuurlijk heel geweldig, maar hoe zak je dan steeds meer in je basis en hoe creëer je meer vertrouwen? Daar ga ik verder op in in deel 2, die ik binnenkort zal verschijnen.